Προκαλεί η διπλομισθία δημάρχων και αντιδημάρχων, σε εποχές που οι πολίτες στενάζουν οικονομικά

Τα όσα συμβαίνουν σχετικά με τη μισθοδοσία των δημάρχων και αντιδημάρχων, που προέρχονται από το Δημόσιο ή από φορείς του Δημοσίου, μόνο ως σκανδαλώδη μπορούν να χαρακτηριστούν.
Το 1995, όταν θεσπίστηκε ότι στην Τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να εκλέγονται και άτομα που προέρχονται από το Δημόσιο, οι παραπάνω άρχισαν να εισπράττουν από δύο πηγές.
Από τους Δήμους, από τους οποίους λάμβαναν τα έξοδα παράστασης, που είναι ανάλογα με τα τακτικά έξοδα που πραγματοποιούν οι Δήμοι και από την υπηρεσία από την οποία προήρχοντο (Δημόσιο, Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., Τράπεζες κ.λπ.). Είχε ορισθεί, επίσης, ότι κατά το διάστημα της θητείας τους δεν έχαναν τα δικαιώματα τους που απορρέουν από την υπαλληλική, εργασιακή και ασφαλιστική τους σχέση. Με άλλα λόγια, η όλη αυτή διαδικασία ήρθε σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο περί ισότητας του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά και με τις αντιλήψεις περί χρηστότητας. Αυτή την αδικία ήρθε να άρει και όπως φάνηκε προσωρινά, ο νόμος της τότε υπουργού Εσωτερικών Βάσως Παπανδρέου (1999) ο οποίος μεταξύ των άλλων έλεγε ότι οι δήμαρχοι και οι αντιδήμαρχοι έπρεπε υποχρεωτικά να επιλέξουν τις αποδοχές της θέσης από την οποία προέρχονται ή τα έξοδα παράστασης της θέσης στην οποία υπηρετούν. Η συγκεκριμένη διάταξη θα ίσχυε από τις εκλογές του 2002.
Η αυτονόητη αυτή ρύθμιση δεν εφαρμόστηκε όμως ποτέ, αφού εξακολουθεί να ισχύει η διπλή χρηματοδότηση τους. Με τροπολογίες και μετά την έγκριση του τότε υπουργού Εσωτερικών Κώστα Σκανδαλίδη, τρεις συγκεκριμένα, παρετάθη για αντίστοιχες χρονιές η προθεσμία για την επιλογή της χρηματοδότησης των δημάρχων και αντιδημάρχων. Το θέμα συνεχίστηκε και επί Νέας Δημοκρατίας, αφού και επί Προκόπη Παυλόπουλου περνούσαν τροπολογίες που διατηρούσαν τη διπλή μισθοδοσία.
Το 2007 με το νόμο 3613, αναστέλλονταν η υποχρέωση των δημάρχων και αντιδημάρχων που προέρχονταν από το Δημόσιο ή τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα να επιλέγουν τη χρηματοδότηση τους από μία πηγή. Όσοι μάλιστα -και οι πληροφορίες λένε ότι ήταν ελάχιστοι- είχαν επιλέξει τη μία από τις δύο πηγές χρηματοδότησης τους, ο νόμος προέβλεψε γι' αυτούς το εξής καταπληκτικό: Τους κατέβαλλε αναδρομικά τα ποσά που υποτίθεται ότι είχαν «χάσει» με τη δήλωση τους. Τα ποσά αυτά, δόθηκαν από 1.1.2007.
Αυτά συμβαίνουν, εν ολίγοις, στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και με τις ευλογίες μάλιστα τόσο του Π.Α.Σ.Ο.Κ. όσο και της Ν. Δ. Σε μία περίοδο όπου οι δημότες υποφέρουν, οι δήμαρχοι ευημερούν με την διπλομισθία. Κάποιοι μάλιστα κοντεύουν να κάνουν επάγγελμα την ιδιότητα του δημάρχου, αφού πλέον θεωρείται προσοδοφόρα, καθώς τους εξασφαλίζει κάτι πολύ περισσότερο από την καλοπέραση. Ευθύνες δεν αναζητήθηκαν και όπως φαίνεται δεν πρόκειται να αναζητηθούν ποτέ.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί (βουλευτές, κρατικοί λειτουργοί, δήμαρχοι κ.λπ.) ανήκουν στο ίδιο σύστημα. Ένα ισχυρό σύστημα που ξέρει καλά πώς να δημιουργεί πολίτες δύο κατηγοριών.
Άντε να δούμε πότε θα αποκατασταθεί, επιτέλους, αυτή η μεγάλη αδικία.
Το 2009 ας ελπίζουμε ότι θα αποκατασταθεί η αδικία.